jagadeesh

[13/02, 10:30 AM] Jagadeesh KrishnanChandra: "TRUST AND BELIEF"

I TRUST YOU UNCONDITIONALLY. AT THE SAME TIME, I DON'T BELIEVE YOU. CAN YOU SPEAK ABOUT TRUST AND BELIEF?

Baby, that is really great! Just groovy. I don't believe in my own statements either! We are in perfect agreement. I trust myself, I trust you because I trust love.

Trust is of the heart, belief is of the mind. They are diametrically opposite, they never meet. They can run parallel to each other, but they will never meet. Belief will remain hollow, without any content, and trust is overflowing with joy, blissfulness. 

You say you trust me. That's enough, more than enough. I don't want you to believe in my statements, because my statements go on changing every day. If you believe in my statements you are going to be crazy. They are so contradictory, you will not be able to figure out what I actually want to say to you.

But trust remains the same -- the same flavor, the same grace, the same beauty because it is not a statement of the mind. It is not a statement at all. It is a silent communion between two hearts, a silent communion in which two hearts synchronize; their beats become a rhythm, their vibe takes the same color and aroma.

I am not a man who wants you to believe in anything, including me. I am against belief as such.

That's why I have been continuously contradicting myself, so nobody can make any belief out of my statements. No scholar, no theologian is going to make any system out of my statements. In thirty years I must have contradicted myself thirty thousand times. Anybody working on me for a Ph.D. will soon be found in a madhouse. And my reason for doing so is crystal clear. If I were making statements consistent with each other, you would not listen to me, you would make a belief system out of it. I am a little outlandish.

In the forty-two years Buddha spoke, you cannot find a single inconsistency, no contradiction. Now it is so easy to make the whole living religion into a dead belief, a dogma. The religion becomes a cult.

Religion is religion only when the master is there continuously watching that you don't get into the head, that you remain centered in the heart. But when the master is gone, all that you have left with you is his statements. If they are consistent, then it is very easy for you to make a theology, a Christianity, a Buddhism, a Hinduism, Mohammedanism, and then cling to it. You have forgotten the master; now you have only words, which mean nothing. It was the man behind the words who had meant something to you. Can't you see the difference?

When Gautam Buddha spoke, many hearts started melting into him. The same words are written in the books; the Buddhist theologian is not speaking any other words, he is speaking the same words Buddha used -- but nothing stirs in your heart. On the contrary, your head becomes interested; you start arguing for and against.

My strategy has never been used before. No master has been self-contradictory, and because they were not self-contradictory they have all failed. Although Buddha goes on saying, "Don't believe in me," that does not make any difference. When Buddha is gone, they need some substitute -- a holy book, the DHAMMAPADA, the BIBLE, the KORAN -- they need something substantial to hold on to. They will make a belief, they will make theology, they will make a philosophy. And that's how all the religions have slowly slowly died.

By the time a religion becomes a theology, it is only a cult. Christianity is a cult, Hinduism is a cult, Buddhism is a cult. But the miracle of miracles is, they call my people a cult and I am managing things in such a way that whatsoever you do, you cannot make it a cult. Either it remains as religion or it disappears. It is better that it disappears than that it becomes a cult.

I am not going to leave any successor because we have seen what happens to successors. Two thousand years of popes coming and going... If you want to find idiots in history, it is so easy -- take the names of all the popes, because other names have disappeared. These popes are representing Jesus Christ, and because they are representing Jesus Christ they are infallible. I am not going to leave any successor behind me, because in the first place I, myself, am fallible. How can my representative be infallible?

I am not special, not holier-than-thou. I am not a messiah, not a prophet, just a simple, ordinary human being like you. You cannot manage with such a man to have anything like the whole history of Christianity, Hinduism, Buddhism. They fall into the same pit, into the same darkness. And the basic reason is that their prophets and messiahs and their founders were trying hard to be consistent because consistency has been thought to be of immense value. It is of immense value, but only for the head. No scientist can afford self-contradictions, he has to be consistent.

I am not a scientist. I am a mystic.

Science tries to demystify things. What does knowing everything about existence mean? In other words, it is demystifying existence.

I do just the opposite: I mystify the rose, I mystify the cloud. I mystify the sky, the stars. I mystify you. And remember, it is no mystification-that is bogus. I simply reveal your reality to you. And it is such a mystery.

I can afford contradictions because I am not aiming at your head. My aim is somewhere else. You can ask, then why do I talk? I talk to keep your head engaged; meanwhile, my arrow goes directly to your heart. Continuously I am throwing arrows to your heart, but the head knows nothing about it, cannot know anything about it. They are not on talking terms either.

And I have to contradict; otherwise, my arrows will be futile. Your head will find rationality, consistency, a better philosophy, better argument, more contemporary, and you will be satisfied with your head. And your head is just a computer, it is not you. 

Anything can be fed into the head. It can contain almost all the books of all the libraries of the world; a single head can contain that much information. And the more information you have, the more your head starts swelling up, becoming bigger and bigger. And in the noise and the clamor, who is going to listen to the still, small voice of the heart? Hence, you need not believe my contradictions; you should not believe what I say.

When I am here, why not have a heart-to-heart meeting? That is trust. Behead yourself completely!

You are right, and I can see your difficulty, because in ordinary dictionaries "belief," "faith," and "trust," are all synonymous. They are not. Belief is rational, it is in favor of the better argument, it simply goes on following a long line since Adam and Eve -- blindly, faithfully. If so many people are ahead of him, they must be going in the right direction. And everybody thinks so too.

My word is "trust," and it has a different orientation altogether. It is simply a love affair.

Just think of a situation: a man says to a woman, "I believe I love you." The statement will offend the woman. He believes he loves you. You simply say, "I love you." There is no question of belief or faith. You cannot say to a beautiful woman, "I have faith, that are beautiful." That is enough proof that the woman is not beautiful.

Just the other night, I was talking to a very beautiful heart, a Dutch journalist -- which is rare, because journalism is worse than politics. In fact, of the people who become journalists, ninety-nine percent are the people who wanted to be politicians but could not manage. They did not have the guts enough to fight and struggle. They could not race in competition, so the second alternative was standing by the side and throwing stones at anybody who is going up higher. The whole function of journalism has become nothing but frustration, and out of frustration, naturally, comes revengefulness against the politicians.

But this man was not of that category. Accidentally it seems, he became a journalist. He had as pure a heart as you have. I was asked by him, "I have been reading so many contradictions in your books. You say one thing today, tomorrow you contradict it. Then how do your sannyasins go on believing in you?"

A consistent question, relevant. You can believe in a person who says the same thing. You cannot believe in a person when you know perfectly well tomorrow he may say just the opposite: "So at least let us wait for tomorrow, then we can see what to do." But tomorrow never comes, it is always coming.

And I don't take any account of my past statements. For me, there is no contradiction at all, because unless I compare two statements how can I find there is a contradiction? By the time I go to bed, I am finished with that day. In the morning I wake up fresh -- just like an innocent child, carrying no burden of the past. I speak to you from that innocence.

And I speak not to emphasize certain psychology, a certain theology -- I do not speak to program your mind. I cannot humiliate any human being by programming his mind. Programming the mind of a human being means you are reducing the man to a machine.

His question was relevant. He was puzzled: "There are people who have been with you for twenty, thirty years -- can't they see these many contradictions? And they go on believing in you?" He was simply using the word "belief" wrongly.

My people trust me, love me. It is not a question of my statements to them. They enjoy my statements, it is good entertainment, but it is not a belief system for which you have to live and die. It is only pure entertainment. You have just to laugh and enjoy.

My real work is going on underground. Whatever I am doing is just creating a situation so your head is engaged. And my real approach, my target, is your heart, not your skull. And it is the best way I have found to sort out people. Those who approach me rationally will soon find the way towards Santa Fe. Santa Fe is going to be a world-famous place. All the camels of different sizes and shapes!

To be with me you have to learn one art, and that is, don't take my statements seriously. For the moment enjoy them, but don't expect that I am not going to contradict them. Don't impose any expectations of yours on me. I never impose any expectations on you. At least this much you can do -- a simple thing.

For centuries masters have been imposing their ideas on the disciples. I am not imposing any of my ideas on you. Don't from your side insist on how I should behave, what I should say or not say; accept that saying something will create a contradiction, saying it will create hostility in people outside, saying it will create unnecessary confusion. Don't expect anything from me. Open your heart. That is where the real surgery has to happen.

And once you have known the beauty, the joy, the blessing of dancing in tune with my heart, you will never be bothered by what I said yesterday, what I said ten years ago. Leave all this to people whose profession is gravedigging. Let them settle with the skeletons of the past.

You be here now in this moment, part of my life, part of my love, part of my being. Let me reach you in your innermost core. Allow me to touch your center.

The head is only the periphery, and I am not interested in your heads. I don't count heads, I count the hearts.

The Dutch journalist could understand. When I stood up and started dancing with the sannyasins, he was dancing behind me -- in absolute abandon, as if nothing else existed in that moment but the dance.

I told the man, "You can write anything you want about me. Even if you want to say things which I have not said, I give you the authority, because I have been able to touch your heart. And beware, soon you will be a sannyasin!"

I could see the glow in his eyes -- just the idea of being a sannyasin, a great adventure ahead, a great pilgrimage. And the way he was dancing was absolutely drunk. It is just a coincidence that he happens to be a journalist, that is not his place. His place is amongst the sannyasins, he is a seeker. And he trusts me...

The second problem that you have raised is about believing. But who is asking you to believe me? I go on destroying every possibility of believing in me. Even if you want to believe in me, you cannot; I will not allow it. To the very last breath of my life, I will go on contradicting continuously.

Perhaps at the last breath, I may say all this enlightenment business is just bullshit. Forget all about it! Just be human, ordinary, enjoying the small things of life, relishing the beauty of nature, drowning yourself in love, friendship -- and you have something better than enlightenment.

Yes, I want it to be remembered: It is difficult to be enlightened, but enlightenment is not the end. One has to transcend enlightenment too. Then one is completely free. Enlightenment helps one to be free from every other bondage, but then one becomes dependent on enlightenment. The real enlightened person transcends it, and he becomes again simple, ordinary, with no idea of any holiness, no idea of meditation, no idea about anything. He lives moment to moment, joyously.

It is good that you trust me unconditionally. Trust can only be unconditional. Belief is always conditional. A better argument and your belief can be destroyed. But your trust is unconditional, nothing can destroy it. If there is a condition, then it is easy to argue and prove that the condition is wrong, that the condition has loopholes. And when you see that in your condition there are loopholes, your belief falls down.

Trust has to be intrinsically unconditional; hence, nobody can argue against my people. My people are not believers. They have known something far deeper and far higher: they have tasted the juice of trust.

You are fortunate. Don't be worried that you don't believe in me. I don't want you to believe in me! And what you are feeling, an unconditional trust is what is needed between me and you.

Belief is a barrier. Trust is a bridge.

So rejoice, and forget all about beliefs. Anyway, you cannot believe it because I am going to contradict myself.

When I was talking to the Dutch journalist, he was worried. He loves me, he has been here before at celebrations, he has been reading my books. He himself has paid his fare because the editor was not ready to pay the fare. The editor is ready to publish whatsoever the journalist writes, but he was not ready to pay the fare from Holland to here. The journalist has paid it himself.

It was a problem for him, and naturally, he said: "I cannot conceive -- you go on contradicting, and still your people are not disturbed by your contradictions."

I said, "That is one of the fire tests for becoming a sannyasin. I will contradict my statements. I can start contradicting them by my actions, but trust has no condition."

He asked me, "In the world press conference you said that you are a showman."

I said, "Me, a showman? What are you asking?"

He was, for a moment, silent. And then he said, "You said in the press conference, `My people are a circus.'"

Naturally one gets puzzled. But if you trust, you don't get puzzled at all. You can enjoy it. You laughed when I said I am a showman, and you are laughing when I am saying I am not! You were laughing when I said you are my circus, and now you are laughing when I am saying you are the only people who are not a circus.

Naturally one gets puzzled. But if you trust, you don't get puzzled at all. You can enjoy it. You laughed when I said I am a showman, and you are laughing when I am saying I am not! You were laughing when I said you are my circus, and now you are laughing when I am saying you are the only people who are not a circus.

This is the beauty of trust.

By

Jagadeesh Krishnan

[13/02, 10:30 AM] Jagadeesh KrishnanChandra: "நம்பிக்கையும் நம்பிக்கையும்"

 நான் உன்னை நம்பமுடியாமல் நம்புகிறேன்.  அதே நேரத்தில், நான் உன்னை நம்பவில்லை.  நம்பிக்கை மற்றும் நம்பிக்கையைப் பற்றி பேச முடியுமா?

 குழந்தை, அது மிகவும் நல்லது!  வெறும் க்ரூவி.  எனது சொந்த அறிக்கைகளையும் நான் நம்பவில்லை!  நாங்கள் சரியான உடன்பாட்டில் இருக்கிறோம்.  நான் என்னை நம்புகிறேன், நான் உன்னை நம்புகிறேன், ஏனென்றால் நான் அன்பை நம்புகிறேன்.

 நம்பிக்கை என்பது இதயமானது, நம்பிக்கை என்பது மனது.  அவை முற்றிலும் எதிர்மாறானவை, அவை ஒருபோதும் சந்திப்பதில்லை.  அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் இணையாக ஓட முடியும், ஆனால் அவர்கள் ஒருபோதும் சந்திக்க மாட்டார்கள்.  எந்தவொரு உள்ளடக்கமும் இல்லாமல் நம்பிக்கை வெற்றுத்தனமாக இருக்கும், மேலும் நம்பிக்கை மகிழ்ச்சி, பேரின்பம் ஆகியவற்றால் நிரம்பி வழிகிறது.

 நீங்கள் என்னை நம்புகிறீர்கள் என்று சொல்கிறீர்கள்.  அது போதும், போதுமானது.  எனது அறிக்கைகளை நீங்கள் நம்புவதை நான் விரும்பவில்லை, ஏனென்றால் எனது அறிக்கைகள் ஒவ்வொரு நாளும் மாறிக்கொண்டே இருக்கும்.  எனது கூற்றுகளை நீங்கள் நம்பினால் நீங்கள் பைத்தியம் பிடிப்பீர்கள்.  அவை மிகவும் முரண்பாடானவை, நான் உங்களுக்கு உண்மையில் என்ன சொல்ல விரும்புகிறேன் என்பதை உங்களால் கண்டுபிடிக்க முடியாது.

 ஆனால் நம்பிக்கை அப்படியே இருக்கிறது - அதே சுவை, அதே கருணை, அதே அழகு, ஏனெனில் அது மனதின் கூற்று அல்ல.  இது ஒரு அறிக்கை அல்ல.  இது இரண்டு இதயங்களுக்கிடையேயான ஒரு அமைதியான ஒற்றுமை, இரண்டு இதயங்கள் ஒத்திசைக்கும் ஒரு அமைதியான ஒற்றுமை;  அவற்றின் துடிப்பு ஒரு தாளமாக மாறும், அவற்றின் அதிர்வு ஒரே நிறத்தையும் நறுமணத்தையும் எடுக்கும்.

 நான் உட்பட எதையும் நீங்கள் நம்ப வேண்டும் என்று நான் விரும்பும் மனிதன் அல்ல.  இது போன்ற நம்பிக்கைக்கு நான் எதிரானவன்.

 அதனால்தான் நான் தொடர்ந்து என்னை முரண்படுகிறேன், எனவே எனது கூற்றுகளில் இருந்து யாரும் எந்த நம்பிக்கையையும் செய்ய முடியாது.  எந்த அறிஞரும் இல்லை, எந்த இறையியலாளரும் எனது அறிக்கைகளிலிருந்து எந்தவொரு அமைப்பையும் உருவாக்கப்போவதில்லை.  முப்பது ஆண்டுகளில் நான் முப்பதாயிரம் முறை முரண்பட்டிருக்க வேண்டும்.  என்னிடம் பி.எச்.டி.  விரைவில் ஒரு பைத்தியக்கார வீட்டில் காணப்படும்.  அவ்வாறு செய்வதற்கான எனது காரணம் தெளிவாக உள்ளது.  நான் ஒருவருக்கொருவர் ஒத்துப்போகும் அறிக்கைகளை வெளியிடுகிறீர்களானால், நீங்கள் என் பேச்சைக் கேட்க மாட்டீர்கள், அதிலிருந்து ஒரு நம்பிக்கை முறையை உருவாக்குவீர்கள்.  நான் கொஞ்சம் அயல்நாட்டு.

 புத்தர் பேசிய நாற்பத்திரண்டு ஆண்டுகளில், நீங்கள் ஒரு முரண்பாட்டைக் கண்டுபிடிக்க முடியாது, எந்த முரண்பாடும் இல்லை.  இப்போது முழு வாழ்க்கை மதத்தையும் ஒரு இறந்த நம்பிக்கையாக, ஒரு பிடிவாதமாக மாற்றுவது மிகவும் எளிதானது.  மதம் ஒரு வழிபாடாக மாறுகிறது.

 நீங்கள் தலையில் இறங்காதீர்கள், நீங்கள் இதயத்தில் மையமாக இருப்பதை எஜமானர் தொடர்ந்து பார்த்துக் கொண்டால்தான் மதம் மதம்.  ஆனால் எஜமான் போய்விட்டால், நீங்கள் உங்களுடன் எஞ்சியிருப்பது அவருடைய கூற்றுக்கள் மட்டுமே.  அவை சீரானவை என்றால், நீங்கள் ஒரு இறையியல், ஒரு கிறிஸ்தவம், ஒரு ப Buddhism த்தம், ஒரு இந்து மதம், முகமதியம் ஆகியவற்றை உருவாக்கி, பின்னர் அதை ஒட்டிக்கொள்வது மிகவும் எளிதானது.  எஜமானை மறந்துவிட்டீர்கள்;  இப்போது உங்களிடம் வார்த்தைகள் மட்டுமே உள்ளன, அதாவது எதுவும் இல்லை.  உங்களுக்கு ஏதாவது அர்த்தம் கொடுத்த வார்த்தைகளின் பின்னால் இருந்தவர் அது.  வித்தியாசத்தைக் காண முடியவில்லையா?

 க ut தம் புத்தர் பேசியபோது, ​​பல இதயங்கள் அவருக்குள் உருக ஆரம்பித்தன.  அதே வார்த்தைகள் புத்தகங்களிலும் எழுதப்பட்டுள்ளன;  ப the த்த இறையியலாளர் வேறு எந்த வார்த்தைகளையும் பேசவில்லை, அவர் புத்தர் பயன்படுத்திய அதே சொற்களைப் பேசுகிறார் - ஆனால் எதுவும் உங்கள் இதயத்தில் அசையாது.  மாறாக, உங்கள் தலை ஆர்வமாகிறது;  நீங்கள் ஆதரவாகவும் எதிராகவும் வாதிட ஆரம்பிக்கிறீர்கள்.

 எனது உத்தி இதற்கு முன்பு பயன்படுத்தப்படவில்லை.  எந்த எஜமானரும் சுய முரண்பாடாக இருக்கவில்லை, மேலும் அவர்கள் சுய முரண்பாடாக இல்லாததால் அவை அனைத்தும் தோல்வியடைந்துள்ளன.  புத்தர் "என்னை நம்பாதே" என்று கூறிக்கொண்டே இருந்தாலும், அதில் எந்த வித்தியாசமும் இல்லை.  புத்தர் போய்விட்டால், அவர்களுக்கு சில மாற்றீடுகள் தேவை - ஒரு புனித புத்தகம், தம்மபாதா, பைபிள், கோரன் - அவர்களுக்குப் பிடித்துக் கொள்ள கணிசமான ஒன்று தேவை.  அவர்கள் ஒரு நம்பிக்கையை உருவாக்குவார்கள், அவர்கள் இறையியலை உருவாக்குவார்கள், அவர்கள் ஒரு தத்துவத்தை உருவாக்குவார்கள்.  எல்லா மதங்களும் மெதுவாக மெதுவாக இறந்துவிட்டன.

 ஒரு மதம் ஒரு இறையியலாக மாறும் நேரத்தில், அது ஒரு வழிபாட்டு முறை மட்டுமே.  கிறிஸ்தவம் ஒரு வழிபாட்டு முறை, இந்து மதம் ஒரு வழிபாட்டு முறை, ப Buddhism த்தம் ஒரு வழிபாட்டு முறை.  ஆனால் அதிசயங்களின் அதிசயம் என்னவென்றால், அவர்கள் என் மக்களை ஒரு வழிபாட்டு முறை என்று அழைக்கிறார்கள், நீங்கள் எதைச் செய்தாலும் அதை நீங்கள் ஒரு வழிபாட்டு முறையாக மாற்ற முடியாது.  ஒன்று அது மதமாகவே உள்ளது அல்லது அது மறைந்துவிடும்.  அது ஒரு வழிபாடாக மாறுவதை விட அது மறைந்து போவது நல்லது.

 எந்தவொரு வாரிசையும் நான் விட்டுவிடப் போவதில்லை, ஏனென்றால் வாரிசுகளுக்கு என்ன நடக்கிறது என்பதை நாங்கள் பார்த்துள்ளோம்.  இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் போப்ஸ் வந்து செல்கிறார் ... வரலாற்றில் நீங்கள் முட்டாள்களைக் கண்டுபிடிக்க விரும்பினால், அது மிகவும் எளிதானது - எல்லா போப்பின் பெயர்களையும் எடுத்துக் கொள்ளுங்கள், ஏனென்றால் மற்ற பெயர்கள் மறைந்துவிட்டன.  இந்த போப்ஸ் இயேசு கிறிஸ்துவை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறார்கள், மேலும் அவர்கள் இயேசு கிறிஸ்துவை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதால் அவர்கள் தவறாக இருக்கிறார்கள்.  எந்தவொரு வாரிசையும் நான் பின்னால் விடப் போவதில்லை, ஏனென்றால் முதலில் நான், நானே, தவறு செய்யக்கூடியவன்.  எனது பிரதிநிதி எவ்வாறு தவறாக இருக்க முடியும்?

 நான் விசேஷமானவன் அல்ல, உன்னை விட புனிதமானவன் அல்ல.  நான் ஒரு மேசியா அல்ல, ஒரு தீர்க்கதரிசி அல்ல, உங்களைப் போன்ற ஒரு எளிய, சாதாரண மனிதர்.  கிறிஸ்தவம், இந்து மதம், ப Buddhism த்தம் ஆகியவற்றின் முழு வரலாறு போன்ற எதையும் நீங்கள் அத்தகைய மனிதருடன் நிர்வகிக்க முடியாது.  அவை ஒரே குழிக்குள், ஒரே இருளில் விழுகின்றன.  அடிப்படைக் காரணம் என்னவென்றால், அவர்களுடைய தீர்க்கதரிசிகளும் மேசியாக்களும் அவர்களுடைய நிறுவனர்களும் சீராக இருக்க கடுமையாக முயன்றார்கள், ஏனெனில் நிலைத்தன்மை மகத்தான மதிப்புடையதாக கருதப்படுகிறது.  இது மகத்தான மதிப்புடையது, ஆனால் தலைக்கு மட்டுமே.  எந்தவொரு விஞ்ஞானியும் சுய முரண்பாடுகளை வாங்க முடியாது, அவர் சீராக இருக்க வேண்டும்.

 நான் ஒரு விஞ்ஞானி அல்ல.  நான் ஒரு மர்மவாதி.

 விஞ்ஞானம் விஷயங்களை மதிப்பிட முயற்சிக்கிறது.  இருப்பைப் பற்றி எல்லாவற்றையும் தெரிந்துகொள்வது என்ன?  வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், அது இருப்பைக் குறைக்கிறது.

 நான் இதற்கு நேர்மாறாகவே செய்கிறேன்: நான் ரோஜாவை மர்மப்படுத்துகிறேன், மேகத்தை மர்மப்படுத்துகிறேன்.  நான் வானத்தை, நட்சத்திரங்களை மர்மப்படுத்துகிறேன்.  நான் உன்னை மர்மப்படுத்துகிறேன்.  நினைவில் கொள்ளுங்கள், இது ஒரு மர்மமயமாக்கல் அல்ல-அது போலியானது.  உங்கள் யதார்த்தத்தை நான் உங்களுக்கு வெளிப்படுத்துகிறேன்.  இது ஒரு மர்மம்.

 நான் உங்கள் தலையை நோக்கமாகக் கொள்ளாததால் முரண்பாடுகளை என்னால் தாங்க முடியும்.  எனது நோக்கம் வேறு எங்காவது இருக்கிறது.  நீங்கள் கேட்கலாம், பிறகு நான் ஏன் பேசுவது?  உங்கள் தலையை நிச்சயதார்த்தமாக வைத்திருக்க நான் பேசுகிறேன்;  இதற்கிடையில், என் அம்பு நேரடியாக உங்கள் இதயத்திற்கு செல்கிறது.  தொடர்ந்து நான் உங்கள் இதயத்திற்கு அம்புகளை வீசுகிறேன், ஆனால் தலைக்கு இது பற்றி எதுவும் தெரியாது, அதைப் பற்றி எதுவும் தெரியாது.  அவர்கள் பேசும் சொற்களிலும் இல்லை.

 நான் முரண்பட வேண்டும்;  இல்லையெனில், என் அம்புகள் வீண்.  உங்கள் தலை பகுத்தறிவு, நிலைத்தன்மை, சிறந்த தத்துவம், சிறந்த வாதம், சமகாலத்தவர் ஆகியவற்றைக் காண்பார், மேலும் உங்கள் தலையில் நீங்கள் திருப்தி அடைவீர்கள்.  உங்கள் தலை ஒரு கணினி மட்டுமே, அது நீங்கள் அல்ல.

 எதையும் தலையில் ஊற்றலாம்.  இது உலகின் அனைத்து நூலகங்களின் கிட்டத்தட்ட எல்லா புத்தகங்களையும் கொண்டிருக்கலாம்;  ஒரு தலையில் அவ்வளவு தகவல்கள் இருக்கலாம்.  உங்களிடம் அதிகமான தகவல்கள், உங்கள் தலை வீக்கமடைந்து, பெரிதாகி விடுகிறது.  மேலும் சத்தத்திலும், கூச்சலிலும், இதயத்தின் இன்னும் சிறிய குரலை யார் கேட்கப் போகிறார்கள்?  எனவே, எனது முரண்பாடுகளை நீங்கள் நம்பத் தேவையில்லை;  நான் சொல்வதை நீங்கள் நம்பக்கூடாது.

 நான் இங்கே இருக்கும்போது, ​​ஏன் இதயத்திலிருந்து இதய சந்திப்பு நடத்தக்கூடாது?  அது நம்பிக்கை.  உங்களை நீங்களே தலை துண்டித்துக் கொள்ளுங்கள்!

 நீங்கள் சொல்வது சரிதான், உங்கள் சிரமத்தை என்னால் காண முடிகிறது, ஏனென்றால் சாதாரண அகராதிகளில் "நம்பிக்கை," "நம்பிக்கை," மற்றும் "நம்பிக்கை" அனைத்தும் ஒத்ததாக இருக்கின்றன.  அவர்கள் இல்லை.  நம்பிக்கை பகுத்தறிவு, இது சிறந்த வாதத்திற்கு ஆதரவாக இருக்கிறது, இது ஆதாம் மற்றும் ஏவாளிலிருந்து ஒரு நீண்ட வரியைப் பின்பற்றுகிறது - கண்மூடித்தனமாக, உண்மையாக.  அவருக்கு முன்னால் பலர் இருந்தால், அவர்கள் சரியான திசையில் செல்ல வேண்டும்.  எல்லோரும் அப்படித்தான் நினைக்கிறார்கள்.

 எனது சொல் "நம்பிக்கை", இது முற்றிலும் வேறுபட்ட நோக்குநிலையைக் கொண்டுள்ளது.  இது வெறுமனே ஒரு காதல் விவகாரம்.

 ஒரு சூழ்நிலையைப் பற்றி சற்று யோசித்துப் பாருங்கள்: ஒரு மனிதன் ஒரு பெண்ணிடம், "நான் உன்னை நேசிக்கிறேன் என்று நம்புகிறேன்" என்று கூறுகிறார்.  அந்த அறிக்கை பெண்ணை புண்படுத்தும்.  அவர் உன்னை நேசிக்கிறார் என்று அவர் நம்புகிறார்.  "நான் உன்னை காதலிக்கிறேன்" என்று வெறுமனே சொல்கிறீர்கள்.  நம்பிக்கை அல்லது நம்பிக்கை பற்றிய கேள்வி இல்லை.  ஒரு அழகான பெண்ணிடம், "எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறது, அது அழகாக இருக்கிறது" என்று நீங்கள் சொல்ல முடியாது.  அந்தப் பெண் அழகாக இல்லை என்பதற்கு இதுவே போதுமான சான்று.

 மறுநாள் இரவு, நான் ஒரு அழகான இதயத்துடன் பேசிக் கொண்டிருந்தேன், ஒரு டச்சு பத்திரிகையாளர் - இது அரிதானது, ஏனென்றால் பத்திரிகை அரசியலை விட மோசமானது.  உண்மையில், ஊடகவியலாளர்களாக மாறும் மக்களில், தொண்ணூற்றொன்பது சதவீதம் பேர் அரசியல்வாதிகளாக இருக்க விரும்பினாலும் நிர்வகிக்க முடியவில்லை.  போராடுவதற்கும் போராடுவதற்கும் போதுமான தைரியம் அவர்களிடம் இல்லை.  அவர்களால் போட்டியில் போட்டியிட முடியவில்லை, எனவே இரண்டாவது மாற்று பக்கத்திலேயே நின்று, மேலே செல்லும் எவருக்கும் கற்களை எறிந்தது.  பத்திரிகையின் முழு செயல்பாடும் விரக்தியைத் தவிர வேறொன்றுமில்லை, விரக்தியிலிருந்து இயற்கையாகவே அரசியல்வாதிகளுக்கு எதிரான பழிவாங்கல் வருகிறது.

 ஆனால் இந்த மனிதன் அந்த வகையில் இல்லை.  தற்செயலாக அவர் ஒரு பத்திரிகையாளரானார்.  அவர் உங்களைப் போலவே தூய இதயத்தையும் கொண்டிருந்தார்.  அவரிடம் என்னிடம் கேட்கப்பட்டது, "நான் உங்கள் புத்தகங்களில் பல முரண்பாடுகளைப் படித்து வருகிறேன். இன்று நீங்கள் ஒரு விஷயத்தைச் சொல்கிறீர்கள், நாளை நீங்கள் அதை முரண்படுகிறீர்கள். பிறகு உங்கள் சன்யாசின்கள் உங்களை எப்படி நம்புகிறார்கள்?"

 ஒரு நிலையான கேள்வி, தொடர்புடையது.  அதையே சொல்லும் ஒருவரை நீங்கள் நம்பலாம்.  நாளை நீங்கள் நன்கு அறிந்திருக்கும்போது ஒரு நபரை நீங்கள் நம்ப முடியாது, அதற்கு நேர்மாறாக அவர் இவ்வாறு கூறலாம்: "ஆகவே குறைந்தபட்சம் நாளைக்காகக் காத்திருப்போம், பிறகு என்ன செய்வது என்று பார்க்கலாம்."  ஆனால் நாளை ஒருபோதும் வராது, அது எப்போதும் வருகிறது.

 எனது கடந்த கால அறிக்கைகளை நான் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை.  என்னைப் பொறுத்தவரை, எந்த முரண்பாடும் இல்லை, ஏனென்றால் நான் இரண்டு அறிக்கைகளை ஒப்பிட்டுப் பார்க்காவிட்டால் ஒரு முரண்பாடு இருப்பதை நான் எப்படிக் கண்டுபிடிப்பது?  நான் படுக்கைக்குச் செல்லும் நேரத்தில், நான் அந்த நாளுடன் முடித்துவிட்டேன்.  காலையில் நான் புதிதாக எழுந்திருக்கிறேன் - ஒரு அப்பாவி குழந்தையைப் போல, கடந்த காலத்தின் சுமையை சுமக்கவில்லை.  அந்த அப்பாவித்தனத்திலிருந்து நான் உங்களிடம் பேசுகிறேன்.

 சில உளவியலை, ஒரு குறிப்பிட்ட இறையியலை வலியுறுத்த வேண்டாம் என்று நான் பேசுகிறேன் - உங்கள் மனதை நிரல் செய்ய நான் பேசவில்லை.  அவரது மனதை நிரல் செய்வதன் மூலம் எந்த மனிதனையும் என்னால் அவமானப்படுத்த முடியாது.  ஒரு மனிதனின் மனதை நிரல் செய்வது என்பது நீங்கள் மனிதனை ஒரு இயந்திரமாகக் குறைக்கிறீர்கள் என்பதாகும்.

 அவரது கேள்வி பொருத்தமானது.  அவர் குழப்பமடைந்தார்: "இருபது, முப்பது ஆண்டுகளாக உங்களுடன் இருந்தவர்கள் இருக்கிறார்கள் - இந்த பல முரண்பாடுகளை அவர்களால் பார்க்க முடியவில்லையா? மேலும் அவர்கள் உங்களை நம்புகிறார்களா?"  அவர் வெறுமனே "நம்பிக்கை" என்ற வார்த்தையை தவறாகப் பயன்படுத்துகிறார்.

 என் மக்கள் என்னை நம்புகிறார்கள், என்னை நேசிக்கிறார்கள்.  அது அவர்களுக்கு நான் அளித்த கூற்றுகளின் கேள்வி அல்ல.  அவர்கள் எனது கூற்றுகளை ரசிக்கிறார்கள், இது நல்ல பொழுதுபோக்கு, ஆனால் இது ஒரு நம்பிக்கை அமைப்பு அல்ல, அதற்காக நீங்கள் வாழவும் இறக்கவும் வேண்டும்.  இது தூய பொழுதுபோக்கு மட்டுமே.  நீங்கள் சிரிக்கவும் ரசிக்கவும் வேண்டும்.

 எனது உண்மையான பணி நிலத்தடி நடக்கிறது.  நான் என்ன செய்கிறேன் என்பது ஒரு சூழ்நிலையை உருவாக்குவதால் உங்கள் தலையில் ஈடுபடுகிறது.  என் உண்மையான அணுகுமுறை, என் இலக்கு, உங்கள் இதயம், உங்கள் மண்டை ஓடு அல்ல.  மக்களை வரிசைப்படுத்த நான் கண்டறிந்த சிறந்த வழி இது.  என்னை பகுத்தறிவுடன் அணுகுவோர் விரைவில் சாண்டா ஃபே நோக்கி செல்வார்கள்.  சாண்டா ஃபே உலகப் புகழ்பெற்ற இடமாக இருக்கப் போகிறது.  வெவ்வேறு அளவுகள் மற்றும் வடிவங்களின் அனைத்து ஒட்டகங்களும்!

 என்னுடன் இருக்க நீங்கள் ஒரு கலையை கற்றுக்கொள்ள வேண்டும், அதாவது எனது அறிக்கைகளை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டாம்.  இப்போதைக்கு அவற்றை அனுபவிக்கவும், ஆனால் நான் அவர்களுக்கு முரண்படப் போவதில்லை என்று எதிர்பார்க்க வேண்டாம்.  உன்னுடைய எந்த எதிர்பார்ப்பையும் என் மீது திணிக்காதே.  நான் ஒருபோதும் உங்கள் மீது எந்த எதிர்பார்ப்பையும் திணிப்பதில்லை.  குறைந்தபட்சம் இதை நீங்கள் செய்ய முடியும் - ஒரு எளிய விஷயம்.

 பல நூற்றாண்டுகளாக எஜமானர்கள் தங்கள் கருத்துக்களை சீடர்கள் மீது திணித்து வருகின்றனர்.  எனது எந்த யோசனையையும் நான் உங்கள் மீது திணிக்கவில்லை.  நான் எப்படி நடந்து கொள்ள வேண்டும், நான் என்ன சொல்ல வேண்டும் அல்லது சொல்லக்கூடாது என்று உங்கள் தரப்பிலிருந்து வற்புறுத்த வேண்டாம்;  எதையாவது சொல்வது ஒரு முரண்பாட்டை உருவாக்கும் என்பதை ஏற்றுக்கொள், அது வெளியில் உள்ளவர்களிடையே விரோதத்தை உருவாக்கும் என்று கூறுகிறது, இது தேவையற்ற குழப்பத்தை உருவாக்கும் என்று கூறுகிறது.  என்னிடமிருந்து எதையும் எதிர்பார்க்க வேண்டாம்.  உங்கள் இதயத்தைத் திறக்கவும்.  அங்குதான் உண்மையான அறுவை சிகிச்சை நடக்க வேண்டும்.

 அழகு, மகிழ்ச்சி, என் இதயத்துடன் நடனமாடும் ஆசீர்வாதம் ஆகியவற்றை நீங்கள் அறிந்தவுடன், நான் நேற்று சொன்னதையும், பத்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நான் சொன்னதையும் நீங்கள் ஒருபோதும் கவலைப்பட மாட்டீர்கள்.  இதையெல்லாம் விட்டுவிட்டு யாருடைய தொழில் புதைகுழியாக இருக்கிறது.  கடந்த காலத்தின் எலும்புக்கூடுகளுடன் அவை குடியேறட்டும்.

 இந்த தருணத்தில் நீங்கள் இப்போது இங்கே இருங்கள், என் வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதி, என் அன்பின் ஒரு பகுதி, நான் இருப்பதன் ஒரு பகுதி.  உங்கள் உள்ளார்ந்த மையத்தில் நான் உங்களை அடைகிறேன்.  உங்கள் மையத்தைத் தொட என்னை அனுமதிக்கவும்.

 தலை என்பது சுற்றளவு மட்டுமே, உங்கள் தலையில் எனக்கு அக்கறை இல்லை.  நான் தலைகளை எண்ணவில்லை, இதயங்களை எண்ணுகிறேன்.

 டச்சு பத்திரிகையாளர் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.  நான் எழுந்து நின்று சன்யாசின்களுடன் நடனமாடத் தொடங்கியபோது, ​​அவர் என் பின்னால் நடனமாடிக் கொண்டிருந்தார் - முழுமையான கைவிடலில், அந்த தருணத்தில் வேறு எதுவும் இல்லை என்பது போல.

 நான் அந்த மனிதனிடம், "என்னைப் பற்றி நீங்கள் விரும்பும் எதையும் நீங்கள் எழுதலாம். நான் சொல்லாத விஷயங்களை நீங்கள் சொல்ல விரும்பினாலும், நான் உங்களுக்கு அதிகாரம் தருகிறேன், ஏனென்றால் நான் உங்கள் இதயத்தைத் தொட முடிந்தது. மேலும் ஜாக்கிரதை, விரைவில் நீங்கள் செய்வீர்கள்  ஒரு சன்யாசினாக இருங்கள்! "

 அவரது கண்களில் பளபளப்பை என்னால் காண முடிந்தது - ஒரு சன்யாசின் என்ற எண்ணம், ஒரு பெரிய சாகசம், ஒரு பெரிய யாத்திரை.  அவர் நடனமாடும் விதம் முற்றிலும் குடிபோதையில் இருந்தது.  அவர் ஒரு பத்திரிகையாளராக இருப்பது ஒரு தற்செயல் நிகழ்வு, அது அவருடைய இடம் அல்ல.  அவரது இடம் சன்யாசின்களில் உள்ளது, அவர் ஒரு தேடுபவர்.  அவர் என்னை நம்புகிறார் ...

 நீங்கள் எழுப்பிய இரண்டாவது பிரச்சினை நம்புவது பற்றியது.  ஆனால் என்னை நம்பும்படி யார் கேட்கிறார்கள்?  என்னை நம்புவதற்கான ஒவ்வொரு சாத்தியத்தையும் நான் அழித்துக்கொண்டே செல்கிறேன்.  நீங்கள் என்னை நம்ப விரும்பினாலும், உங்களால் முடியாது;  நான் அதை அனுமதிக்க மாட்டேன்.  என் வாழ்க்கையின் கடைசி மூச்சு வரை, நான் தொடர்ந்து முரண்படுவேன்.

 ஒருவேளை கடைசி மூச்சில், இந்த அறிவொளி வணிகம் வெறும் புல்ஷிட் என்று நான் கூறலாம்.  எல்லாவற்றையும் மறந்துவிடு!  மனிதனாக, சாதாரணமாக இருங்கள், வாழ்க்கையின் சிறிய விஷயங்களை அனுபவித்து மகிழுங்கள், இயற்கையின் அழகை மகிழ்விக்கவும், அன்பிலும், நட்பிலும் மூழ்கிவிடுங்கள் - உங்களுக்கு அறிவொளியை விட சிறந்தது.

 ஆம், அதை நினைவில் வைத்துக் கொள்ள விரும்புகிறேன்: அறிவொளி பெறுவது கடினம், ஆனால் அறிவொளி என்பது முடிவு அல்ல.  ஒருவர் அறிவொளியையும் மீற வேண்டும்.  பின்னர் ஒன்று முற்றிலும் இலவசம்.  அறிவொளி மற்ற ஒவ்வொரு அடிமைத்தனத்திலிருந்தும் விடுபட உதவுகிறது, ஆனால் ஒருவர் அறிவொளியைச் சார்ந்து இருக்கிறார்.  உண்மையான அறிவொளி பெற்றவர் அதை மீறி, அவர் மீண்டும் எளிமையாகவும், சாதாரணமாகவும், எந்த புனிதத்தன்மையையும், தியானத்தைப் பற்றிய யோசனையையும், எதைப் பற்றியும் தெரியாது.  அவர் மகிழ்ச்சியுடன், கணம் கணம் வாழ்கிறார்.

 நீங்கள் என்னை நிபந்தனையின்றி நம்புவது நல்லது.  நம்பிக்கை நிபந்தனையற்றதாக மட்டுமே இருக்க முடியும்.  நம்பிக்கை எப்போதும் நிபந்தனை.  ஒரு சிறந்த வாதமும் உங்கள் நம்பிக்கையும் அழிக்கப்படலாம்.  ஆனால் உங்கள் நம்பிக்கை நிபந்தனையற்றது, அதை எதுவும் அழிக்க முடியாது.  ஒரு நிபந்தனை இருந்தால், நிபந்தனை தவறு என்று வாதிடுவதும் நிரூபிப்பதும் எளிதானது, அந்த நிலையில் ஓட்டைகள் உள்ளன.  உங்கள் நிலையில் ஓட்டைகள் இருப்பதை நீங்கள் காணும்போது, ​​உங்கள் நம்பிக்கை கீழே விழும்.

 நம்பிக்கை என்பது உள்ளார்ந்த நிபந்தனையற்றதாக இருக்க வேண்டும்;  எனவே, என் மக்களுக்கு எதிராக யாரும் வாதிட முடியாது.  என் மக்கள் விசுவாசிகள் அல்ல.  அவர்கள் மிகவும் ஆழமான மற்றும் மிக உயர்ந்த ஒன்றை அறிந்திருக்கிறார்கள்: அவர்கள் நம்பிக்கையின் சாற்றை ருசித்திருக்கிறார்கள்.

 நீங்கள் அதிர்ஷ்டசாலி.  நீங்கள் என்னை நம்பவில்லை என்று கவலைப்பட வேண்டாம்.  நீங்கள் என்னை நம்புவதை நான் விரும்பவில்லை!  நீங்கள் என்ன உணர்கிறீர்கள், நிபந்தனையற்ற நம்பிக்கை என்பது எனக்கும் உங்களுக்கும் இடையே தேவை.

 நம்பிக்கை ஒரு தடையாகும்.  நம்பிக்கை என்பது ஒரு பாலம்.

 எனவே மகிழ்ச்சியுங்கள், நம்பிக்கைகள் அனைத்தையும் மறந்து விடுங்கள்.  எப்படியிருந்தாலும், நீங்கள் அதை நம்ப முடியாது, ஏனென்றால் நான் என்னை முரண்படப் போகிறேன்.

 நான் டச்சு பத்திரிகையாளருடன் பேசும்போது, ​​அவர் கவலைப்பட்டார்.  அவர் என்னை நேசிக்கிறார், கொண்டாட்டங்களுக்கு முன்பு அவர் இங்கு வந்துள்ளார், அவர் எனது புத்தகங்களைப் படித்து வருகிறார்.  கட்டணத்தை செலுத்த ஆசிரியர் தயாராக இல்லாததால் அவரே தனது கட்டணத்தை செலுத்தியுள்ளார்.  பத்திரிகையாளர் எதை எழுதினாலும் அதை வெளியிட ஆசிரியர் தயாராக இருக்கிறார், ஆனால் ஹாலந்திலிருந்து இங்கிருந்து கட்டணம் செலுத்த அவர் தயாராக இல்லை.  பத்திரிகையாளர் அதை தானே செலுத்தியுள்ளார்.

 இது அவருக்கு ஒரு பிரச்சினையாக இருந்தது, இயற்கையாகவே அவர் கூறினார்: "என்னால் கருத்தரிக்க முடியாது - நீங்கள் முரண்படுகிறீர்கள், இன்னும் உங்கள் மக்கள் உங்கள் முரண்பாடுகளால் தொந்தரவு செய்யவில்லை."

 நான் சொன்னேன், "இது ஒரு சன்யாசினாக மாறுவதற்கான தீ சோதனைகளில் ஒன்றாகும். எனது கூற்றுகளுக்கு நான் முரண்படுவேன். எனது செயல்களால் நான் முரண்பட ஆரம்பிக்க முடியும், ஆனால் நம்பிக்கைக்கு எந்த நிபந்தனையும் இல்லை."

 அவர் என்னிடம் கேட்டார், "உலக பத்திரிகையாளர் சந்திப்பில் நீங்கள் ஒரு ஷோமேன் என்று சொன்னீர்கள்."

 நான், "நான், ஒரு ஷோமேன்? நீங்கள் என்ன கேட்கிறீர்கள்?"

 அவர், ஒரு கணம் அமைதியாக இருந்தார்.  பின்னர் அவர், "நீங்கள் பத்திரிகையாளர் சந்திப்பில்," என் மக்கள் ஒரு சர்க்கஸ் "என்று சொன்னீர்கள்.

 இயற்கையாகவே ஒருவர் குழப்பமடைகிறார்.  ஆனால் நீங்கள் நம்பினால், நீங்கள் குழப்பமடைய வேண்டாம்.  நீங்கள் அதை அனுபவிக்க முடியும்.  நான் ஒரு ஷோமேன் என்று சொன்னபோது நீங்கள் சிரித்தீர்கள், நான் இல்லை என்று சொல்லும்போது நீங்கள் சிரிக்கிறீர்கள்!  நீங்கள் என் சர்க்கஸ் என்று நான் சொன்னபோது நீங்கள் சிரித்தீர்கள், இப்போது நீங்கள் மட்டுமே சர்க்கஸ் இல்லாதவர்கள் என்று சொல்லும்போது நீங்கள் சிரிக்கிறீர்கள்.

 இயற்கையாகவே ஒருவர் குழப்பமடைகிறார்.  ஆனால் நீங்கள் நம்பினால், நீங்கள் குழப்பமடைய வேண்டாம்.  நீங்கள் அதை அனுபவிக்க முடியும்.  நான் ஒரு ஷோமேன் என்று சொன்னபோது நீங்கள் சிரித்தீர்கள், நான் இல்லை என்று சொல்லும்போது நீங்கள் சிரிக்கிறீர்கள்!  நீங்கள் என் சர்க்கஸ் என்று நான் சொன்னபோது நீங்கள் சிரித்தீர்கள், இப்போது நீங்கள் மட்டுமே சர்க்கஸ் இல்லாதவர்கள் என்று சொல்லும்போது நீங்கள் சிரிக்கிறீர்கள்.

 இது நம்பிக்கையின் அழகு.

 வழங்கியவர்

 ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன்