awerness

[18/02, 12:39 PM] 98 41 121780: .

Rishi Uddalaka initiates young Shwetaketu...

"My child, the rivers that run in the different directions rise from the sea and go back to the sea. Yet the sea remains the same. The rivers, while in the sea, cannot identify themselves as one particular river or another. So also creatures that have come from Sathya know not that they have come from that Sathya, although they become one or the other again and again."

Uddalaka then asked his son to bring a fig fruit. When he did so, Uddalaka asked him to break it. He broke it...

Uddalaka: "What do you see in it?"

Svetaketu "I see small seeds."

Uddalaka "Break one of the seeds and say what you see."

Svetaketu "Nothing Gurudev"

Uddalaka: "You are unable to see the minute particles of the seed after breaking it. Now, the big fig tree is born out of that essence of that particle. Like that, the True Being is the essence of all creation. " Uddalaka asked his son to bring some salt and put it into a cup of water and bring the cup next morning.

Svetaketu did so.

Uddalaka: "You put the salt into the water in this cup. Will you take the salt out?

Svetaketu "I am unable to find the salt; for it has dissolved."

Uddalaka "Taste a drop from the surface of this water." Svetaketu "It is saltish."

Uddalaka "Now taste a drop from the middle of the cup."

Svetaketu "It tastes the same, saltish."

Uddalaka: "Now taste a drop from the bottom."

Svetaketu "It is saltish all the same."

Uddalaka "Now child, you do not see the salt, although it is certainly in the water. Even so, the True Being is present everywhere in this universe, although you do not see Him. He is the essence of all, and the desired of all. He is known to the subtlest intellect."

Svetaketu thus became egoless fully, totally humble thereafter, and became a great Rishi himself in course of time. 

From the Brihadaranyaka Upanishad.

.By

Jagadeesh krishnan

Psychologist And International Author

[18/02, 12:41 PM] 98 41 121780: .

 ரிஷி உத்தலகா இளம் ஸ்வேதகேதுவைத் தொடங்குகிறார் ...

 "என் குழந்தை, வெவ்வேறு திசைகளில் ஓடும் ஆறுகள் கடலில் இருந்து எழுந்து மீண்டும் கடலுக்குச் செல்கின்றன. ஆனாலும் கடல் அப்படியே இருக்கிறது. ஆறுகள், கடலில் இருக்கும்போது, ​​தங்களை ஒரு குறிப்பிட்ட நதி அல்லது இன்னொன்று என்று அடையாளம் காண முடியாது.  சத்யாவிலிருந்து வந்த உயிரினங்கள் அவை அந்த சத்யாவிலிருந்து வந்தவை என்று தெரியவில்லை, அவை ஒன்று அல்லது மற்றொன்று மீண்டும் மீண்டும் மாறினாலும். "

 அப்போது உத்தலகா தனது மகனிடம் ஒரு அத்திப் பழத்தைக் கொண்டு வரச் சொன்னார்.  அவர் அவ்வாறு செய்தபோது, ​​அதை உடைக்குமாறு உத்தலகா கேட்டார்.  அவர் அதை உடைத்தார் ...

 உத்தலகா: "அதில் நீங்கள் என்ன பார்க்கிறீர்கள்?"

 ஸ்வேதகேத்து "நான் சிறிய விதைகளைப் பார்க்கிறேன்."

 உத்தலகா "விதைகளில் ஒன்றை உடைத்து, நீங்கள் பார்ப்பதைச் சொல்லுங்கள்."

 ஸ்வேதகேத்து "ஒன்றுமில்லை குருதேவ்"

 உத்தலகா: "விதை உடைந்தபின் நிமிட துகள்களை உங்களால் பார்க்க முடியவில்லை. இப்போது, ​​அந்தத் துகள்களின் சாரத்திலிருந்து பெரிய அத்தி மரம் பிறக்கிறது. அது போலவே, உண்மையான படைப்புதான் எல்லா படைப்புகளின் சாரமும்" என்று உத்தலகா கேட்டார்.  அவரது மகன் சிறிது உப்பு கொண்டு வந்து ஒரு கப் தண்ணீரில் போட்டு மறுநாள் காலையில் கோப்பையை கொண்டு வர வேண்டும்.

 ஸ்வேதகேத்து அவ்வாறு செய்தார்.

 உத்தலகா: "இந்த கோப்பையில் தண்ணீரில் உப்பு போடுகிறீர்கள். உப்பை வெளியே எடுப்பீர்களா?

 ஸ்வேதகேத்து "என்னால் உப்பைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை; ஏனெனில் அது கரைந்துவிட்டது."

 உத்தலகா "இந்த நீரின் மேற்பரப்பில் இருந்து ஒரு துளி சுவைக்கவும்."  ஸ்வேதகேத்து "இது உப்புத்தன்மை வாய்ந்தது."

 உத்தலகா "இப்போது கோப்பையின் நடுவில் இருந்து ஒரு சொட்டு சுவைக்கவும்."

 ஸ்வேதகேத்து "இது அதே சுவை, உப்பு."

 உத்தலகா: "இப்போது கீழே இருந்து ஒரு துளி சுவை."

 ஸ்வேதகேத்து "இது எல்லாமே உப்புத்தன்மை வாய்ந்தது."

 உத்தலகா "இப்போது குழந்தை, உப்பு நிச்சயமாக தண்ணீரில் இருந்தாலும் அதைப் பார்க்கவில்லை. அப்படியிருந்தும், உண்மையான பிரபஞ்சம் இந்த பிரபஞ்சத்தில் எல்லா இடங்களிலும் உள்ளது, நீங்கள் அவரைக் காணவில்லை என்றாலும். அவர் அனைவரின் சாரம், மற்றும் விரும்பியவர்  எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவர் நுட்பமான புத்திக்குத் தெரிந்தவர். "

 இவ்வாறு ஸ்வேதகேது முழுக்க முழுக்க அகங்காரமாக மாறியது, அதன்பிறகு முற்றிலும் தாழ்மையுடன், காலப்போக்கில் ஒரு சிறந்த ரிஷியாக மாறியது.

 பிருஹதாரண்யக உபநிஷத்திலிருந்து.

 .

 ஜெகதீஷ் கிருஷ்ணன்

 உளவியலாளர் மற்றும் சர்வதேச ஆசிரியர்